Deprem..

Dün akşam Türkiye´nin acı bir gerçeği olan depremle yine yüzyüze geldik.Bu sefer eskisinden daha çok yüreğim kalktı.Artık yalnızca kendimi düşünemiyorum.Kucağımda minik kızımızla sessizce depremin geçmesini beklerken ömrümden ömür gitti.Şimdi sağlam durmak için daha çok sebebim var.Bütün gece kucağımdan indiremedim Sude´yi.Böyle zamanlarda hayatımızdaki insanların kıymetini daha iyi anlıyoruz.Bir dakika varız belki bir dakika sonra herşey dönülmez derecede değişecek hayatımızda.Sokağa çıkalım dedik yanıma neler alacağımı şaşırdım.Tabi Sude´nin çantasını hazırladım öncelikle ama hayatımızda o kadar çok vazgeçilmezler var ki evi terketmek gerekirse birkaç bavul hazırda beklemeli herhalde.Rabbim cümlemizi çaresiz bırakmasın.Hakkımızda hayırlı olanları nasip etsin inş.