Deprem..

Dün akşam Türkiye´nin acı bir gerçeği olan depremle yine yüzyüze geldik.Bu sefer eskisinden daha çok yüreğim kalktı.Artık yalnızca kendimi düşünemiyorum.Kucağımda minik kızımızla sessizce depremin geçmesini beklerken ömrümden ömür gitti.Şimdi sağlam durmak için daha çok sebebim var.Bütün gece kucağımdan indiremedim Sude´yi.Böyle zamanlarda hayatımızdaki insanların kıymetini daha iyi anlıyoruz.Bir dakika varız belki bir dakika sonra herşey dönülmez derecede değişecek hayatımızda.Sokağa çıkalım dedik yanıma neler alacağımı şaşırdım.Tabi Sude´nin çantasını hazırladım öncelikle ama hayatımızda o kadar çok vazgeçilmezler var ki evi terketmek gerekirse birkaç bavul hazırda beklemeli herhalde.Rabbim cümlemizi çaresiz bırakmasın.Hakkımızda hayırlı olanları nasip etsin inş.

Yeniden Merhaba..

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba demek istedim.Bu ara içinde işyerinden ayrıldım.10. Mart 2011 tarihinde dünyalar tatlısı kızım dünyaya geldi.onunla birbirimizi tanıma dönemini atlattık.şimdi kızım dünyaya bende ona alışıyorum.Bu blogu yazmaya başlarken yaptığım yemekleri , gezip gördüğüm yerleri, kısaca yaşadığım olayları paylaşmak istemiştim.Şimdi yeniden hayata tutunma maceralarını da ekleyeceğim.Takip ettiğim bir sürü yemek blogu vardı.Bende yaptığım yemeklerin resimleri çekip buraya eklemek için sabırsızlanırken hayatıma kızım katıldı.Sonra bunları ekleyecek zamanım olmadı.Bundan sonra daha sık aranızda olup bu blogun hakkını verebilirim inş.Kızım şu anda 6 haftalık oldu.Bende onunla beraber herşeyi Tekrar öğreneceğim.Gözünüzün önünde filizlenen bu hayata şahit olmak , onun en yakın yardımcısı olmak çok heyecan verici.Rabbim sağlıklı sıhhatli olarak bu hayata tanıklık etmemi uzun yıllar boyunca nasip eder inş..Şimdilik bu kadar kızım beni çağırıyor :)))